Για την Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών

Η 5η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί διεθνώς ως Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών, με στόχο να προβάλει τη σημασία του έργου των εκπαιδευτικών για την εκπαίδευση και τη μορφωτική συγκρότηση της νέας γενιάς και την ανάπτυξη των σύγχρονων κοινωνιών σε όλο τον κόσμο.

Είναι σημαντικό να θυμηθούμε τη γενικότερη κοινωνική προσφορά των εκπαιδευτικών, τη σημασία του έργου τους αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς ως εργαζόμενοι και η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Είναι σημαντικό να θυμηθούμε  τους αγώνες και τη διαχρονική προσφορά του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών (ΟΛΜΕ-ΕΛΜΕ & ΔΟΕ-Σύλλογοι ΠΕ) για περισσότερα από 90 χρόνια.

Αγώνες και προσφορά για τη διαμόρφωση ισχυρού αγωνιστικού αντιφασιστικού πνεύματος στον εκπαιδευτικό χώρο. Αγώνες στην ανάπτυξη δραστηριοτήτων για την προαγωγή της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας προς τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας, ντόπιους και αλλοδαπούς, θύματα των εγκληματικών πολιτικών στο πλαίσιο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.

Οι αγώνες αυτοί μπορεί να μας οδηγούν σε δίκες και καταδίκες, όπως η απαράδεκτη απόφαση του Δικαστηρίου στη Σάμο. 

 Αλλά, όπως γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά,  Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!!! 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Τέσσερις αγωνίστριες/ές – συνδικαλίστριες /ές εκπαιδευτικούς καταδίκασε σε 20 ημέρες φυλάκιση  τον καθένα με αναστολή ενός χρόνου, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015, το μονομελές Πρωτοδικείο Σάμου. Η απόφαση αφορούσε στη συμμετοχή τους στη μαζική κινητοποίηση της ΕΛΜΕ στη ΔΙΔΕ Σάμου, στις 16 και 17 Σεπτεμβρίου 2013, με στόχο να μην αποσταλεί στην Περιφέρεια ο κατάλογος με τα ονόματα 68 συναδέλφων που είχαν χαρακτηριστεί από τον προϊστάμενο ως «πλεονάζοντες», αποτρέποντας έτσι τη διαθεσιμότητα του 18% του συνόλου των εκπαιδευτικών της περιοχής και την παραπέρα υποβάθμιση των σχολείων. Η κινητοποίηση αυτή ήταν ένα από τα στιγμιότυπα των μεγαλειωδών κινητοποιήσεων και της απεργίας διαρκείας που είχε κηρυχτεί από τις μαζικές Γ.Σ. του κλάδου και την ΟΛΜΕ, ενάντια στις διαθεσιμότητες, τις απολύσεις, την κατάργηση τομέων και ειδικοτήτων στην τεχνική εκπαίδευση και τα νέα ταξικά μέτρα διάλυσης της εκπαίδευσης που κατέβαζε η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Η δίκη ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου, με τη μαζική παρουσία εκπαιδευτικών και αλληλέγγυων στο χώρο του δικαστηρίου σε συγκέντρωση που καλούσε η ΕΛΜΕ. Αρκετά σχολεία παρέμειναν κλειστά σε Ικαρία και Σάμο και πολλοί εκπαιδευτικοί αλλά και εργαζόμενοι στο Δημόσιο τομέα συμμετείχαν στην απεργία που είχε κηρυχτεί από  ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ. Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας στηρίχθηκε από τη νεολαία και εργαζόμενους στον Ιδιωτικό τομέα, ενώ

υπήρξαν δεκάδες ανακοινώσεις του Εργατικού Κέντρου Σάμου, του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, του Δήμου Σάμου, σωματείων και φορέων που συμπαραστέκονταν.

Η πλατιά συμμετοχή στην απεργία και το κύμα συμπαράστασης αποτύπωνε τη μεγάλη μαζικότητα και αποδοχή της κοινωνίας απέναντι στην κινητοποίηση του 2013, για την οποία δικάζονταν οι αγωνιστές καθηγητές. Με αφετηρία την αποφασιστικότητα εκείνων των αγώνων επέστρεψαν οι συνάδελφοι που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα στα σχολεία. Η καθυστέρηση της έναρξης της δίκης την πρώτη ημέρα, που δεν κατάφερε να αποσυσπειρώσει τους κινητοποιούμενους και η διακοπή της για έκδοση απόφασης την επόμενη ήταν στοιχεία μεθόδευσης της απαράδεκτης απόφασης του δικαστηρίου, καθώς η παντελής έλλειψη μαρτύρων κατηγορίας -πλην του προϊσταμένου της ΔΙΔΕ- και η όλη ακροαματική διαδικασία, δεν μπορούσε να στηρίξει την κατηγορία εναντίον των αγωνιστών.

 

Η απόφαση του δικαστηρίου δεν είναι απλά ρεβανσιστική. Σε μια περίοδο που εξελίσσεται ένα πογκρόμ δικών αγωνιστών και συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων -όπου η εκπαίδευση διαθέτει τα πρωτεία στο φόντο τρομακτικών ελλείψεων στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια- και ενός 3^ου  μνημονίου που θα διαλύσει τη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση και τα κοινωνικά αγαθά, το κράτος και η δικαστική εξουσία στέλνει μήνυμα καταστολής αγώνων, δημοκρατικών δικαιωμάτων, υποταγής και πειθάρχησης. Πρόκειται για μήνυμα παραδειγματισμού μπροστά σε ασφαλιστικό, μισθολογικό, εργασιακό, αξιολόγηση, ζητήματα που έρχονται από τον Οκτώβρη. Οι αποφάσεις των αντιδραστικών, καπιταλιστικών  «Θεσμών» του εξωτερικού, ΕΕ, ΔΝΤ βρίσκουν το συμπλήρωμά τους στους κρατικούς «Θεσμούς» του εσωτερικού, που υπογραμμίζουν την προτεραιότητά τους να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των εργοδοτών και την πολιτική της κυβέρνησης. Σε μια τέτοια περίοδο σοβαρής κοινωνικής καταβύθισης, που το ξέσπασμα νέων αγώνων είναι αναπότρεπτο, η απόφαση του Πρωτοδικείου Σάμου έρχεται να υπογραμμίσει ότι «δεν επιτρέπονται» μορφές πάλης που ξεπερνούν τα όρια της διαμαρτυρίας και διεκδικούν να βάζουν φραγμό σε αντιλαϊκά μέτρα, δηλαδή διαδικασίες αγώνα που ενισχύουν με την αποτελεσματικότητα τους, την αυτοπεποίθηση των αγωνιζομένων όχι ότι απλά έχουν δίκιο, αλλά και ότι μπορούν να το επιβάλλουν. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα πλήττει όλους τους εργαζόμενους και το εργατικό κίνημα. Βάζει όρους ομηρίας στους αγωνιστές και είναι κομμάτι της διαμόρφωσης ενός συνολικού αντιδραστικού πλαισίου για την προώθηση του νέου αντισυνδικαλιστικού νόμου. 

Είναι περίεργη η στάση του υπουργείου παιδείας  να δηλώσει -με δελτίο τύπου την ημέρα της δίκης- ότι δεν επιθυμεί την ποινικοποίηση των αγώνων, από τη στιγμή που έχει την ευθύνη της ασκούμενης αντιεκπαιδευτικής – αντιλαϊκής πολιτικής και έχει αναλάβει την υλοποίηση των αντιδραστικών μέτρων του τρίτου μνημονίου με εντολές προς τους υφισταμένους του περιφερειάρχες και διευθυντές εκπαίδευσης. Πρόκειται για εμπαιγμό της κοινωνίας και των εκπαιδευτικών όταν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δηλώνουν από την πρώτη στιγμή ότι τα προβλήματα στα σχολεία θα λυθούν άμεσα, ενώ η πραγματικότητα των μηδενικών διορισμών, των ελάχιστων καθυστερημένων προσλήψεων των αναπληρωτών, της επέκτασης των ελαστικών μορφών εργασίας, των χιλιάδων κενών και της υποχρηματοδότησης των σχολικών μονάδων είναι εφιαλτική. Οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μαζί με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΠΟΤΑΜΙ, που ψήφισαν τα μνημόνια, προωθούν αυτά τα μέτρα  και τάχθηκαν με την πλευρά κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ απέναντι στους εργαζόμενους είναι τεράστιες.

Καταγγέλλουμε την απόφαση του Πρωτοδικείου Σάμου για τους 4 αγωνιστές και απαιτούμε την αναίρεσή της. Καλούμε την ΟΛΜΕ, τις ΕΛΜΕ, τα σωματεία του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, να πάρουν θέση σε αυτόν τον αγώνα για ελευθερία και δημοκρατικά δικαιώματα που μας αφορά όλους. 

Οι μαζικοί, αποφασιστικοί, μαχητικοί αγώνες μας, αποτελούν τη δύναμή μας και είναι αυτό ακριβώς που φοβούνται. Οι αγώνες –σαν αυτόν των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών της Σάμου- που αποτυπώνονται στη συνείδηση και την καρδιά του κόσμου που «ήταν εκεί», θα είναι παρόντες μαζί με τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές του, όσες δικαστικές διώξεις και αν εξαπολύσει κράτος, κυβέρνηση και δικαστική εξουσία. Θα στοιχειώνουν τον ύπνο των αρχόντων και θα ζεσταίνουν τα όνειρα των ζωντανών. 

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΦΥΛΑΚΗ

Εμπρός για το νέο ξεσηκωμό,

για την εκπαίδευση, τα παιδιά και τη ζωή μας!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ  Δ.Ε.