ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ,
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ & ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Στην τελευταία συνάντηση της Επιτροπής συζητήθηκε ο ρόλος κι η δράση της σ΄ αυτήν την δύσκολη συγκυρία όπου βαλλόμαστε οικονομικά και ηθικά και το αίσθημα της οργής, της προδοσίας και της αδικίας είναι έντονο.
Μπορεί να φαίνεται οξύμωρο, αλλά, τώρα στην έντονη κρίση, χρειάζεται να προβάλλουμε στόχους και σκοπούς, τα όνειρα και τα οράματά μας για την παιδεία, το δημόσιο σχολείο και τον τρόπο δράσης και δημιουργίας σ΄αυτό, σήμερα που η καλλικράτεια αποκέντρωση κι η αξιολόγηση βρίσκονται προ των πυλών.
Τι απαντούμε σ΄αυτές τις προκλήσεις-βόμβα;
Πληροφορούμαστε, οργανωνόμαστε και δρούμε,
ώστε να κάνουμε πράξη αυτό που λέει ο τροβαδούρος :
«Υπερασπίσου το παιδί γιατί,
αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»
«Υπερασπίσου το παιδί γιατί,
αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»
Βγήκε επιτέλους η εφημερίδα μας !
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εφημερίδα του 1ου ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων.
Το πρώτο μας φύλλο είναι γεγονός και σε λίγες μέρες ελπίζουμε να έχει εκτυπωθεί με την αρωγή της σχολικής επιτροπής. Έχει όμως κιόλας «ανέβει» στο διαδίκτυο και μπορείτε να το «κατεβάσετε»++++
Θα το βρείτε στη διεύθυνση http://efimepal.blogspot.com/ και το e-mail της συντακτικής επιτροπής όπου μπορείτε να στέλνετε άρθρα και απόψεις είναι το efimliosia@gmail.com . Στο εξής θα βρίσκετε εκεί όλα τα άρθρα της έντυπης έκδοσης αλλά και άρθρα πριν τη δημοσίευσή τους και θα μπορείτε να τα σχολιάζετε άμεσα και να συζητάτε με τους συντάκτες. Θα υπάρχει χώρος όπου θα δημοσιεύονται οι κρίσεις, προτάσεις και υποδείξεις σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγη κατανόηση στην αρχή για τις ατέλειες. Τα επόμενα φύλλα θα είναι καλύτερα. Στόχοι της εφημερίδας μας είναι η έκφραση, η δημιουργία, η σύνθεση, η επικοινωνία, η ενημέρωση, ο προβληματισμός, η συζήτηση, η κριτική, η αναζήτηση λύσεων. Ό,τι λέγεται και γράφεται, και μάλιστα από μαθητές, έχει αξία. Και πάντα θ' αγγίζει την ψυχή μας. Γιατί τα λόγια ενός εφήβου είναι λόγια ειλικρινή, απλά και αγνά, που δεν υπαγορεύονται από κανένα, δεν έχουν μέσα τους δόλο, φόβο και φραγμό και αξίζει να ακούγονται. Που συχνά δεν γίνεται. Λάθος των μεγάλων. Να λοιπόν η ευκαιρία να το διορθώσουμε. Η εφημερίδα μας.
Όποιοι λοιπόν ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ θέλουν, μπορούν να φέρνουν θέματα για δημοσίευση στη ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ σε έντυπη ή καλύτερα σε ηλεκτρονική μορφή (CD, δισκέτες, USB μνήμες ή με e-mail) αλλά και χειρόγραφα. Επίσης μπορούν να υποβάλλουν θέματα για δημοσίευση γονείς, τοπικοί φορείς, μαθητές και καθηγητές άλλων σχολείων της περιοχής κ.ά.
Διαλέξτε λοιπόν θέμα, και ξεκινήστε το γράψιμο. Δεν χρειάζεται ότι υποβάλλεται να είναι τέλειο.
Αν ήταν τέλειο, ίσως να μην ήταν γνήσιο.
Και δεν θα ταίριαζε τότε στην εφημερίδα μας.
Που δεν θα είναι ποτέ τέλεια.
Δεν το θέλουμε. Θέλουμε απλώς να μας εκφράζει.
Απλώς να βγαίνει από την ψυχή του σχολείου μας.
Του ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων.
Του σχολείου που αγαπάμε και είναι κομμάτι της ζωής μας.
Η συντακτική επιτροπή
Mουσική παιδεία στη Βενεζουέλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη μακρινή Βενεζουέλα εδώ και 30 περίπου χρόνια ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, το El Sistema (Fundaci'on del Estado para el Sistema Nacional de las Orquestas Juveniles e Infantiles de Venezuela). Ένας ντόπιος μουσικός, ο Χοσέ Αμπρέου, βάλθηκε να μαζέψει παιδάκια στις πιο φτωχές, τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, τις βουτηγμένες στο έγκλημα και στο πάρε-δώσε των ναρκωτικών, και να τα κάνει μουσικούς.
Το πράγμα,χωρίς λεφτά, προχώρησε και σιγά-σιγά άρχισε να αποδίδει καρπούς. Πέρασαν τα χρόνια, 250.000 (!) παιδιά έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές!
Οι καλύτεροι από αυτούς τους νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφαία την Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ, που αυτή την εποχή διευθύνει άλλο ένα προϊόν του el Sistema, ο 28χρονος μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που είναι
επίσης εδώ και λίγους μήνες ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες .
Έκαναν τουρνέ οι Βενεζουελάνοι πιτσιρικάδες με τον πιτσιρικά μαέστρο τους και παίξανε και στο Σάλτσμπουργκ. Μάλλον καλά θα έπαιξαν, γιατί οι απαιτητικοί ακροατές τους ζήτησαν και ανκόρ.
Ξεκίνησε το ανκόρ με ένα ταρατατζούμ κάπως οικείο και με την πρώτη φράση των εγχόρδων οι
"Σαλτσμπουργκαίοι" αναγνώρισαν το κομμάτι και χειροκρότησαν. Μάλλον δεν περίμεναν ότι οι "Ινδιάνοι" πιτσιρικάδες θα τολμούσαν να παίξουν Στράους και μάλιστα στην Αυστρία.
Πρόκειται για ΜΕΓΑΛΗ ορχήστρα, διπλή, καμμιά διακοσαριά άτομα. Και παίζουν καλά οι άτιμοι: δες τους στο http://www.youtube.com/watch?v=zKIChxFCGn4
Υπάρχει επίσης ένα βιντεάκι από μία απονομή, με τους Ινδιάνους live από το Καράκας. Μόνο που δεν είναι οι ΣιμονΜπολιβάροι που είναι πιτσιρικάδες μεν, αλλά γύρω στα 20-25. Είναι οι από κάτω από αυτούς, τα παιδιά που πάνε ακόμα σχολείο. Η Ορχήστρα "Τερέσα Καρρένιο", έτσι τους λένε. Παιδάκια μικρά, μερικά εμφανώς αμούστακα. Ξεκινούν με Σοστακόβιτς, από τη 10η Συμφωνία το 2ο μέρος, που οι ειδικοί λένε ότι είναι ένα αποτρόπαιο μουσικό πορτραίτο του Στάλιν. Είναι ένα κομμάτι πολύ γρήγορο, βίαιο, άγριο, με εξαιρετικά απαιτητικά περάσματα, ειδικά για τα πνευστά, και ειδικότερα για τα ξύλινα, με πανδύσκολο ανσάμπλ. Τα μαθητούδια είναι ντυμένα με τα καθημερινά τους ρούχα, τα τζην τους τα σκισμένα, τα χαϊμαλιά τους, ό,τι φοράνε τα παιδιά σήμερα. Και παίζουν ηρωικά, ούτε μία νότα δεν φεύγει.
Χειροκροτήματα και περνάμε στο επόμενο κομμάτι, έναν άγνωστο Χορό ενός αγνώστου συνθέτη από το
Μεξικό, ονόματι Αρτούρο Μάρκες. Τα Ινδιανάκια έχουν αλλάξει στο μεταξύ, έχουν φορέσει τη φόρμα της Εθνικής τους ομάδας, της Εθνικής Βενεζουέλας. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό, με τη ρυθμική αγωγή που θα περίμενε κανείς από έναν χορό λατινοαμερικάνικο να ξεπροβάλλει καθώς η μουσική προχωρεί και τα παιδάκια παίζουν με ορμή.
Μπαίνουμε στο τελευταίο θέμα του χορού και καθώς η κάμερα απλώνει, συνειδητοποιείς ότι βλέπεις
πάλι μια μεγάλη ορχήστρα, ίσως να μη φτάνει τα 200 άτομα των Μπολιβάρων, αλλά τα 150 τα ζυγώνει
σίγουρα. Το κομμάτι κορυφώνεται και τα παιδάκια σείονται, τα δοξάρια δάσος ολόκληρο πηγαινοέρχονται σαν να τα δέρνει καταιγίδα κι όμως ούτε μισή νότα δεν ξεφεύγει ποτέ και να, φτάνουν τα τελευταία μέτρα και τα παιδιά σηκώνονται όρθια και τελειώνουν το κομμάτι παίζοντας και χορεύοντας μαζί:
http://www.youtube.com/watch?v=amSqQ5XNaGE